តើអ្វីទៅជាការកំណត់អត្តសញ្ញាណរបស់បុគ្គល? (Personal Identifiable Information – PII)

‘ព័ត៌មានដែលអាចកំណត់អត្តសញ្ញាណផ្ទាល់ខ្លួន’ សំដៅលើព័ត៌មានដែលអាចត្រូវបានប្រើដើម្បីសម្គាល់ ឬតាមដានអត្តសញ្ញាណរបស់បុគ្គល ដូចជាឈ្មោះ លេខសន្តិសុខសង្គម កំណត់ត្រាជីវមាត្រ ថ្ងៃខែឆ្នាំកំណើត នាមខ្លួន ។ល។

តើអ្វីអាចត្រូវបានចាត់ទុកថាជាព័ត៌មានដែលអាចកំណត់អត្តសញ្ញាណផ្ទាល់ខ្លួន (PII)? ខ្លះ
ឧទាហរណ៍ PII ៖
– ឈ្មោះពេញ / ឈ្មោះអ្នកប្រើប្រាស់
– អាស័យដ្ឋានផ្ទះ/ អាសយដ្ឋានប្រៃសណីយ៍
– អាសយដ្ឋានអ៊ីមែល
– លេខកាតឥណទាន
– ថ្ងៃខែឆ្នាំកំណើត
– លេខទូរស័ព្ទ
– ព័ត៌មានលម្អិតចូល
– ទីតាំងច្បាស់លាស់
– លេខគណនី
– ពាក្យសម្ងាត់
– លេខកូដសុវត្ថិភាព (រួមទាំងកំណត់ត្រាជីវមាត្រ)
– លេខអត្តសញ្ញាណផ្ទាល់ខ្លួន
– លេខប័ណ្ណបើកបរ,
– ជីវមាត្រ ។ល។

នរណាម្នាក់អាចរងផលប៉ះពាល់ដោយការប្រើប្រាស់ទិន្នន័យផ្ទាល់ខ្លួនខុស។ គេហទំព័រអាចបំផ្លាញឯកជនភាពរបស់អ្នកដោយការចាត់ចែងខុស ឬលក់/ចែករំលែកទិន្នន័យរបស់អ្នកដោយខុសច្បាប់។ នេះអាចនាំឱ្យមានការលួចអត្តសញ្ញាណ ការក្លែងបន្លំគណនី និងការកាន់កាប់គណនី។ ការភ័យខ្លាចកំពុងក្លាយជាជនរងគ្រោះនៃសកម្មភាពបោកប្រាស់បែបនេះ។

PII ក៏អាចជាបញ្ហានៅពេលដែលនិយោជិតអាចចូលប្រើមូលដ្ឋានទិន្នន័យដែលទិន្នន័យមិនត្រូវបានធ្វើកូដនីយកម្ម (encryption) ។ ឧទាហរណ៍ នរណាម្នាក់ដែលធ្វើការនៅក្នុងធនាគារអាចចូលប្រើគណនីរបស់អ្នកបាន។ ហើយអ្នកដែលធ្វើការនៅ Facebook អាចអានសាររបស់អ្នក។ នេះបង្ហាញពីរបៀបដែលការបំពានឯកជនភាពអាចកើតឡើងយ៉ាងងាយស្រួលនៅពេលដែលនិយោជិតមានសិទ្ធិចូលប្រើ PII ។

លទ្ធភាពនៃគ្រោះថ្នាក់ដែលបណ្តាលមកពីការរំលោភបំពានលើ PII ត្រូវបានកាត់បន្ថយយ៉ាងខ្លាំង ប្រសិនបើអង្គភាពកាត់បន្ថយចំនួន PII ដែលវាត្រូវបានគេយកទៅប្រើប្រាស់ ប្រមូល និងរក្សាទុក។

ដើម្បីកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការរំលោភសិទ្ធិឯកជន សូមព្យាយាមប្រមូល PII តិចតួចតាមដែលអ្នកអាចធ្វើបាន។ សម្អាតវាឱ្យបានឆាប់តាមដែលអ្នកអាចធ្វើបាន; ហើយត្រូវប្រាកដថាសុវត្ថិភាព IT របស់អ្នកត្រូវបានធ្វើបច្ចុប្បន្នភាព និងការពារប្រឆាំងនឹងការគំរាមកំហែងផ្នែកសុវត្ថិភាព៕

Cover Image: Medium